“Queer, Lesbian or Vampire?”

Το θεατρικό έργο της Μαρίας Παπαδήμα

στο Θέατρο Olvio (Φαλαισίoυ 7 |Γκάζι |2103414118 ) 

Με την Δήμητρα Παπαδήμα και τον Μάνο Κωστή 

Mετά την πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη και στο θέατρο Αθήναιον

Από τις 26 Ιανουαρίου.

 Κάθε Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή.

Για λίγες μόνο παραστάσεις (έως το τέλος του Φλεβάρη)

Στο θέατρο Olvio, η Δήμητρα Παπαδήμα θα υποδυθεί την Πηνελόπη Δέλτα στο θεατρικό έργο της Μαρίας Παπαδήμα «Πηνελόπη Δέλτα – Ίωνας Δραγούμης : Τελευταία Συνάντηση».

Στο ρόλο του Ίωνα Δραγούμη, ο Μάνος Κωστής.

Δύο «ολάκερα» πρόσωπα, δύο διχασμένες προσωπικότητες, μία πατρίδα, ένας ακέραιος έρωτας. Μια τελευταία προσπάθεια να καταλάβουν αν τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν έρθει διαφορετικά απ' ότι ήρθαν. Η Π. Δέλτα συναντά τον Ί. Δραγούμη στο σταθμό του τραίνου. Αμφιβολίες που ζητούν εξηγήσεις, δικαιολογίες… μια προσπάθεια να κλείσει η εκκρεμότητα… Κάποιες φορές το ΠΡΕΠΕΙ του καθήκοντος είναι δυνατότερο κι απ’ την ΑΓΑΠΗ. Σωστό ή λάθος; Ποιος το ξέρει…; 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Την σκηνοθεσία υπογράφει η Ειρήνη Ευαγγελάτου και την επιμέλεια της παράστασης ο Γιάννης Μποσταντζόγλου.

Σκηνικά – Κοστούμια: Χριστίνα Οικονόμου

Κατασκευή Σκηνικού: Παναγιώτης Μανίκας

Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Χρυσανθακόπουλος

Φωτισμοί: Γιώργος Φωτόπουλος

Μουσική Παραγωγή-mixi mastering: Χρήστος Μπάκης

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη:   19:00

Σάββατο:  19:15

Κυριακή:  19:15

Διάρκεια: 90 λεπτά

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Γενική είσοδος: 13 €

Μειωμένο       : 11 €

Προπώληση εισιτηρίων :

-         viva.gr

-         και στο ταμείο του θεάτρου

Θέατρο Olvio

(Φαλαισίoυ 7 |Γκάζι |2103414118 )

ACROSS THE UNIVERSE

Σωματικό θέατρο

19 & 26 Φεβρουαρίου 2019, στις 21.00

ΘΕΑΤΡΟ ΠΚ

Εικόνες από ραγισμένο φως χορεύουν μπροστά μου.

Ήχοι από γέλιο και σκιές της Γης δονούνται απ’ άκρη σ’ άκρη μέσα στο Σύμπαν.

Αιώνια αγάπη λάμπει γύρω μου, εκατομμύρια ήλιοι με καλούν ξανά και ξανά στο Άπειρο.

Στο κέντρο της Ύπαρξης εσύ, εγώ και τόσοι άλλοι…

Μια ποιητική σκηνική σύνθεση σωματικού θεάτρου βασισμένη σε αυτοσχεδιασμούς της ομάδας, με θέμα τις δυνάμεις που διέπουν το Σύμπαν και τις ζωές μας.

Μία σύγχρονη θεώρηση της Ύπαρξης θα παρουσιαστεί για 2 παραστάσεις την

Τρίτη 19 και την Τρίτη 26 Φεβρουαρίου, στις 21.00, στο θέατρο ΠΚ, με παρουσία ζωντανής μουσικής.

Σημείωμα σκηνοθέτη

“Το θέμα της Ύπαρξης θυμάμαι να με απασχολεί από μικρό παιδί. Πώς γεννιόμαστε και γιατί πεθαίνουμε; Από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε. Και όσο ζούμε υπάρχουν άλλες δυνάμεις ανώτερες από αυτήν του Έρωτα και του Θανάτου; Αυτές δεν παλεύουν μέσα μας διαρκώς, πότε τραβώντας μας προς τη Δημιουργία και πότε στην Αυτοκαταστοφή; Με την ομάδα ερευνήσαμε τις αρχετυπικές έννοιες του Χάους, Γέννησης, Έρωτα και Θανάτου και δώσαμε σχήμα μέσα από τα σώματα και τις σωματικές δράσεις. Η παράσταση δημιουργήθηκε από συλλογική έμπνευση, δοκιμές και αυτοσχεδιασμούς. Στην παράσταση εκτός από κείμενα της ομάδας χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από T.S. Eliot, Ελύτη, κ.ά», Μελίνα Σκούφου

Πληροφορίες παράστασης:

Σκηνοθεσία / Δραματουργική επεξεργασία: Μελίνα Σκούφου

Χορογραφία: Εύα Τσούρου

Κείμενα: Της ομάδας

Μουσική σύνθεση επί σκηνής: Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου

Τσέλο: Ντόρις Λαμπρινού

Κοστούμια: Μαργαρίτα Δοσούλα

Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης

Φωτογραφίες: Ερωτόκριτος Καλούδης

Παίζουν: Κατερίνα Γεωργούση, Ελεάννα Γρηγορίου, Κατερίνα Δρακοπούλου, Ντόρις Λαμπρινού,  Βασιλική Ξυνοπούλου, Αυγουστίνα Στυλιανού, Περσεφόνη Παντοπούλου, Έλενα Υφαντή

ΘΕΑΤΡΟ ΠΚ

Κοσομούλη 30 & Ρένε Πυώ 2, Νέος Κόσμος

Τηλ: 210 9011677

Παραστάσεις: 19 & 26 Φεβρουαρίου 2019.

Ώρα έναρξης : 21.00

Διάρκεια: 60 λεπτά

Τιμές εισιτήριων : 10 ευρώ

Προπώληση: www.pktheater.gr

Του Νίκου Ιγγλέση
https://greekattack.wordpress.com

Ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται σταθερά τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, προδιαγράφοντας ένα ζοφερό μέλλον για την οικονομική, κοινωνική και εθνική επιβίωση της πατρίδας μας. Η μείωση του πληθυσμού οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους: Ο πρώτος είναι η φυσική κίνηση, δηλαδή, η διαφορά μεταξύ γεννήσεων και θανάτων. Ο δεύτερος είναι η καθαρή μετανάστευση, δηλαδή, η διαφορά μεταξύ εισερχομένων και εξερχομένων ανθρώπων από τη χώρα. Το σημαντικό έγκειται στο γεγονός ότι οι εισερχόμενοι είναι αλλοεθνείς και οι εξερχόμενοι είναι, κατά κανόνα, Έλληνες. 

Από το 2011 η φυσική κίνηση του πληθυσμού έγινε αρνητική, για πρώτη φορά από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) το 2017 καταγράφηκαν 124.501 θάνατοι (αύξηση κατά 4,8% σε σχέση με το 2016) και μόνο 88.553 γεννήσεις (μείωση κατά 4,7% σε σχέση με το 2016). Από το λόγο αυτό ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 35.948 άτομα μέσα σ’ ένα χρόνο, όσοι περίπου είναι οι κάτοικοι μιας πόλης σαν την Καρδίτσα. Σημαντικό είναι να επισημάνουμε ότι από τις συνολικές γεννήσεις οι 12.397 ή το 14% προέρχονται από αλλοδαπές μητέρες. Έτσι τα Ελληνόπουλα που γεννήθηκαν, μέσα στη χώρα, το 2017 ήταν μόνο 76.156. Σημειώνουμε ότι το 2010 ήταν η τελευταία χρονιά που οι γεννήσεις υπερτερούσαν κατά 5.682 των θανάτων.

Η μείωση των γεννήσεων οφείλεται σε μια σειρά από λόγους που σχετίζονται με την οικονομική ανασφάλεια, το χαμηλό εισόδημα, την ανεργία, την αναγκαιότητα εργασίας για τις γυναίκες προκειμένου να συνεισφέρουν στα οικογενειακά βάρη, την έλλειψη κοινωνικών υποδομών (βρεφονηπιακοί σταθμοί-ολοήμερα σχολεία) και ουσιαστικών κρατικών οικονομικών ενισχύσεων για τα έξοδα ανατροφής των παιδιών. Συνέπεια όλων αυτών είναι οι νέοι Έλληνες να μην κάνουν οικογένεια ή να την κάνουν σε μεγαλύτερη ηλικία και αυτή να είναι ολιγομελής. Η ηλικία των γυναικών που τεκνοποιούν για πρώτη φορά αυξήθηκε, κατά μέσον όρο, από τα 28,8 έτη το 2008 στα 32,3 έτη το 2016. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ οι Ελληνίδες γεννούν, κατά μέσον όρο, μόνο 1,3 παιδιά κατά τη διάρκεια της ζωή τους, όταν για να μην υπάρχει μείωση του πληθυσμού θα έπρεπε να γεννούν 2,1 παιδιά.

Η υπογεννητικότητα προκαλεί τη γήρανση του πληθυσμού. Μειώνεται συνεχώς η ηλικιακή ομάδα μέχρι 14 έτη (14,4% του πληθυσμού) και αυξάνεται η ηλικιακή ομάδα άνω των 60 ετών. Η τελευταία ανέρχεται ήδη σε 2,7 εκατ. ή το 25,2% του συνολικού πληθυσμού. Καμιά οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει, κανένα ασφαλιστικό σύστημα δεν μπορεί είναι βιώσιμο, παρά τα όσα λέγονται, σε μια χώρα της οποίας ο πληθυσμός μειώνεται και γερνάει ταυτόχρονα.

Παράλληλα η μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό, κυρίως προς τις ανεπτυγμένες χώρες, για αναζήτηση εργασίας με ικανοποιητικές αποδοχές και προοπτικές επαγγελματικής σταδιοδρομίας αποτελεί το δεύτερο λόγο μείωσης του πληθυσμού. Σύμφωνα με παλαιότερη δήλωση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα, από το 2008 μέχρι το 2013 μετανάστευσαν (brain drain-διαρροή εγκεφάλων) 427.000 Έλληνες. Σήμερα ο αριθμός αυτός έχει υπερβεί τις 450.000 Πρόκειται κυρίως για νέους και μορφωμένους ανθρώπους ηλικίας μέχρι 40 ετών. Η Ελλάδα δε χάνει μόνο αυτούς τους πολίτες της, για τους οποίους δαπάνησε σημαντικά ποσά για την εκπαίδευσή τους, αλλά χάνει και τα παιδιά τους.

Ο συνολικός πληθυσμός της χώρας μας, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ήταν 10,8 εκατ. Από αυτούς 9,9 εκατ. ή το 90,8% είχαν την ελληνική ιθαγένεια συμπεριλαμβανομένων και των αλλοδαπών στους οποίους αυτή έχει χορηγηθεί. Οι υπόλοιποι 912 χιλιάδες ή το 9,2% ήταν αλλοεθνείς. Νεότερα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής (Eurostat) για το 2016 ανεβάζουν τον αριθμό των μεταναστών σε 1,25 εκατ. ή το 11,6% του συνολικού πληθυσμού, από τους οποίους 345 χιλιάδες ή το 3,2% προέρχονται από κράτη της Ε.Ε. (κυρίως Βουλγαρία και Ρουμανία) και 905 χιλιάδες ή 8,4% από κράτη εκτός της Ε.Ε.

Αν οι σημερινές δημογραφικές τάσεις συνεχιστούν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει (Ageing Report 2018) ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί μέχρι το 2060  κατά 2,5 εκατ. (από 10,8 εκατ. σε 8,3 εκατ. συμπεριλαμβανομένων και των μεταναστών). Κάτι αντίστοιχο έγινε και στη Βουλγαρία, μετά την κατάρρευση του «κομμουνιστικού» καθεστώτος, της οποίας ο πληθυσμός, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, λόγω της μείωσης των γεννήσεων – συνέπεια της οικονομικής αποδιάρθρωσης – και της μετανάστευσης ελαττώθηκε κατά 2 εκατ. Η Ελλάδα πορεύεται ήδη σε μια ανάλογη κατεύθυνση με διαφορά φάσης 20 ετών. Στην περίπτωση της χώρας μας οι μνημονιακές πολιτικές προκάλεσαν μεγαλύτερη οικονομική ύφεση απ’ ό,τι η αλλαγή του οικονομικού συστήματος της Βουλγαρίας.

Η δημογραφική κατάρρευση της χώρας, εκτός των οικονομικών – κοινωνικών έχει και εθνικές διαστάσεις. Πόσοι θα είναι οι Έλληνες αύριο που θα υπερασπιστούν τα εθνικά συμφέροντα έναντι της τουρκικής απειλής και του αλβανικού και σκοπιανού αναθεωρητισμού; Οι Έλληνες το γένος μειώνονται και οι αλλοεθνείς αυξάνονται. Αυτό αλλάζει τη γεωπολιτική ταυτότητα της χώρας, γιατί γεωπολιτική είναι η γεωγραφία και οι άνθρωποι, όταν αλλάζουν οι άνθρωποι τότε αλλάζει η γεωπολιτική ταυτότητα της Ελλάδας. Η ευρωστία και ομοιογένεια του πληθυσμού αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους συντελεστές ισχύος μιας χώρας.

Απαιτείται μια ριζική αλλαγή, στις ακολουθούμενες μέχρι σήμερα πολιτικές, για την επιβίωση του Ελληνισμού ως διακριτής οντότητας. Πριν να είναι πολύ αργά πρέπει:

Πρώτον: Να υλοποιηθεί ένα μεγάλο πρόγραμμα παραγωγικών επενδύσεων στον αγροτικό, βιοτεχνικό και βιομηχανικό τομέα που θα προσφέρει σταθερές και με ικανοποιητική αμοιβή θέσεις εργασίας, για να μειωθεί η ανεργία και να σταματήσει η μετανάστευση στο εξωτερικό.

Δεύτερον: Να ενισχύεται κάθε οικογένεια που αποκτάει ένα νέο παιδί μ’ ένα αξιόλογο εφάπαξ ποσό. Στο οικογενειακό εισόδημα να καθοριστεί ένα αφορολόγητο ποσό για κάθε παιδί που θα καλύπτει τις πραγματικές δαπάνες διαβίωσής του και δε θα είναι συμβολικό όπως σήμερα. Για τις οικογένειες με χαμηλό εισόδημα (π.χ. άνεργοι), που δε θα μπορούν να επωφεληθούν από το αφορολόγητο, το αντίστοιχο ποσό θα δίνεται ως κοινωνικό επίδομα τέκνων, μέχρι την ενηλικίωση των παιδιών. Τα μέτρα αυτά να ισχύουν μόνο για τους έλληνες πολίτες, γιατί διαφορετικά θα αποτελούν κίνητρο για την προσέλκυση περισσότερων αλλοδαπών μεταναστών, προκειμένου να επωφεληθούν από αυτά οι, πολυπληθείς κατά κανόνα, οικογένειές τους. Το κράτος πρέπει με έξοδά του να αναλάβει την ανατροφή των Ελληνόπουλων για να υπάρχει και το ίδιο αύριο.

Τρίτον: Να ενισχυθεί το δίκτυο των βρεφονηπιακών σταθμών και των ολοήμερων σχολείων στα οποία προτεραιότητα θα έχουν οι ελληνίδες εργαζόμενες μητέρες.

Τέταρτον:  Να δοθούν, σε συνδυασμό με τις παραγωγικές επενδύσεις, ειδικά κίνητρα για τον επαναπατρισμό ενός – όσον το δυνατόν μεγαλύτερου – μέρους των Ελλήνων που αναγκάστηκαν, τα μνημονιακά χρόνια, να μεταναστεύσουν σε αναζήτηση εργασίας. Η χώρα μας χρειάζεται όχι μόνο αυτούς τους μορφωμένους Έλληνες αλλά και τα παιδιά τους, καθώς και αυτά που πρόκειται να γεννηθούν.

Οι γενναίες αυτές πολιτικές όμως απαιτούν χρήματα που σήμερα δεν υπάρχουν γιατί προέχει η εξυπηρέτηση (όχι η αποπληρωμή) ενός δυσθεώρητου συναλλαγματικού χρέους. Κάθε χρόνο απαιτείται η επίτευξη ενός πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ (περίπου 6,5 δις. ευρώ) για να πληρώνονται οι τόκοι και μόνο αυτοί, του δημόσιου χρέους. Το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των τοκοχρεολυσίων πηγαίνει στους ξένους δανειστές, που απορροφούν κάθε οικονομική ικμάδα της χώρας. Οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία, τουλάχιστον, 20 χρόνια, υλοποιούν τις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης όπως αυτές εκπορεύονται από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη. «Χωρίς λύπην, χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ», δεξιοί και αριστεροί εθνομηδενιστές επιδιώκουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία που θα απαρτίζεται από διάφορες πληθυσμιακές μειονότητες, μία εκ των οποίων θα είναι η, συνεχώς συρρικνούμενη, ελληνική. Μόνο που μια κοινωνία αποτελούμενη από διάφορες μειονότητες δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα έσχατα εθνικά συμφέροντα που δεν είναι πια κοινά για τις διαφορετικές πληθυσμιακές κοινότητες.

Ο Νίκος Ιγγλέσης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου
«Στρατηγικές Επιλογές Επιβίωσης του Ελληνισμού»
που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Στοχαστής».

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στις 19-1-2019 

Η συγκέντρωση του πλούτου επιταχύνθηκε ακόμη περισσότερο το 2018, με 26 δισεκατομμυριούχους να έχουν πλέον στα χέρια τους περιουσίες που ισούνται με τα εισοδήματα του φτωχότερου μισού της ανθρωπότητας, καταγγέλλει σε έκθεσή της που δημοσιοποιεί σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam, η οποία προτρέπει για άλλη μια φορά τα Κράτη να φορολογήσουν τους πλουσιότερους.

   «Το χάσμα που μεγεθύνεται μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών πλήττει τον αγώνα για την καταπολέμηση της φτώχειας, ζημιώνει την οικονομία και τροφοδοτεί την οργή σε όλο τον κόσμο», τονίζει η Γουίνι Μπιανίμα, εκτελεστική διευθύντρια της Oxfam International, στο δελτίο Τύπου που συνοδεύει την έκθεση της ΜΚΟ.

   Οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη είδαν τον πλούτο τους να αυξάνεται αθροιστικά κατά 12%, ή 2,5 δισεκ. δολάρια την ημέρα πέρυσι, ενώ τα 3,8 δισεκ. άνθρωποι που αποτελούν το φτωχότερο μισό του πληθυσμού της υφηλίου είδαν τον δικό τους πλούτο να μειώνεται αθροιστικά κατά 11% ή κατά 500 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα, σύμφωνα με την έκθεση.

   Οι κυβερνήσεις «πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι επιχειρήσεις και οι πλουσιότεροι θα πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν», κρίνει η Μπιανίμα. Η Όξφαμ δίνει την έκθεσή της για τις παγκόσμιες ανισότητες στη δημοσιότητα, όπως συνηθίζει, μία ημέρα πριν αρχίσει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum, WEF) που θα διαρκέσει ως την Παρασκευή στο Νταβός της Ελβετίας.

   Κατά τη ΜΚΟ, η μεθοδολογία της οποίας -- βασίζεται σε δεδομένα που συγκεντρώνουν το περιοδικό Forbes και η τράπεζα Cr?dit Suisse -- αμφισβητείται από κάποιους οικονομολόγους, 26 άνθρωποι έχουν πλέον στα χέρια τους χρηματοοικονομικούς πόρους και περιουσιακά στοιχεία που ισούνται με τα εισοδήματα των φτωχότερων 3,8 δισεκ. κατοίκων του πλανήτη. Το 2017, η Όξφαμ ανέφερε ότι ο λόγος αυτός των δισεκατομμυριούχων ανερχόταν σε 43.

   Ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, ο Τζεφ Μπέζος, ιδρυτής και επικεφαλής της Amazon, είδε την περιουσία του να αυξάνεται στα 112 δισεκ. δολάρια πέρυσι. Με άλλα λόγια, «ο προϋπολογισμός της Αιθιοπίας για τη δημόσια υγεία αντιστοιχεί στο 1% της περιουσίας του», σχολιάζει η ΜΚΟ.

   Γενικά, ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων σε παγκόσμιο επίπεδο αυξήθηκε κατά 900 δισεκ. πέρυσι (ήτοι κατά 2,5 δισεκ. την ημέρα). Ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων έχει διπλασιαστεί από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 2008, τονίζει η Όξφαμ, διαπιστώνοντας πως «οι πλούσιοι επωφελούνται όχι μόνο από την επέκταση της περιουσίας τους, αλλά επίσης κι από τα χαμηλότερα επίπεδα φορολόγησης εδώ και δεκαετίες» σε πολλά κράτη.

   «Εάν η τάση αυτή αντιστρεφόταν, οι περισσότερες κυβερνήσεις θα διέθεταν επαρκείς πόρους για να χρηματοδοτήσουν τις κοινωφελείς υπηρεσίες», προσθέτει η ΜΚΟ, για την οποία «ο πλούτος υποφορολογείται» σχεδόν παντού.

   Η Όξφαμ υπολογίζει πως ανά κάθε δολάριο φορολογικών εσόδων, μόλις τα τέσσερα σεντς προέρχονταν από τη φορολόγηση του πλούτου.

   Για τη ΜΚΟ, η οποία εκτιμά πως οι πλουσιότεροι κρύβουν από τις φορολογικές αρχές περίπου 7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων σε χώρες όπως είναι η Βραζιλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο, «το 10% των φτωχότερων πληρώνει πλέον φόρους επί των εσόδων του αναλογικά πολύ υψηλότερους από ό,τι οι πλουσιότεροι».

   Αν και η Όξφαμ αναγνωρίζει ότι ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας υποδιπλασιάστηκε από το 1990 ως το 2010 και έκτοτε μειώθηκε κι άλλο, στα 736 εκατομμύρια ανθρώπους, επισημαίνει πως οι φορολογικοί συντελεστές για τα υψηλά εισοδήματα μειώθηκαν επίσης στις πλούσιες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες.

   Εάν φορολογείτο το πλουσιότερο 1% κατά 0,5% περισσότερο επί της περιουσίας του, τα χρήματα που θα συγκεντρώνονταν θα ήταν υπεραρκετά για να μορφωθούν τα 262 εκατομμύρια παιδιά που δεν πάνε σήμερα σχολείο, επισημαίνει η οργάνωση.

   Η έκθεση δίνεται στη δημοσιότητα καθώς το ζήτημα της φορολόγησης των μεγάλων περιουσιών προκαλεί αντεγκλήσεις σε πολλές χώρες. Στη Γαλλία, το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» έφερε ξανά στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης την κατάργηση του ISF (σ.σ.: Imp?t de solidarit? sur la fortune, φόρος αλληλεγγύης στην περιουσία) από την κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν. Ενώ στις ΗΠΑ, η βουλεύτρια των Δημοκρατικών Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτές, που μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά της, εισηγείται οι πλουσιότεροι Αμερικανοί να φορολογούνται με συντελεστή 70%, πρόταση υπέρ της οποίας τάσσεται ο Πολ Κρούγκμαν, Νόμπελ Οικονομίας.

Τα ισραηλινά πυραυλικά πλήγματα εναντίον θέσεων του συριακού καθεστώτος καθώς και του Ιράν, συμμάχου της Δαμασκού, τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα είχαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 11 μαχητές, ανάμεσά τους δύο σύροι στρατιωτικοί, ανέφερε η μη κυβερνητική οργάνωση Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

   Οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί έπληξαν στόχους στην περιοχή της Δαμασκού, σύμφωνα με τη ΜΚΟ.

   Το Ισραήλ ανακοίνωσε νωρίτερα σήμερα μέσω Twitter ότι εξαπέλυσε βομβαρδισμούς στη Συρία εναντίον ιρανικών θέσεων.




ΑΠΕ

Τουλάχιστον 18 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 27 τραυματίστηκαν από την επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο σε στρατιωτική βάση στη νότια επαρχία Μαϊντάν Ουαρντάκ σήμερα, σύμφωνα με αφγανικά μέσα ενημέρωσης.

Νωρίτερα σήμερα το ειδησεογραφικό δίκτυο TOLO μετέδωσε ότι το παγιδευμένο όχημα εξερράγη γύρω στις 7 τοπική ώρα (04:30 ώρα Ελλάδος). Το δίκτυο αυτό μετέδωσε επίσης ότι υπάρχουν απώλειες, αλλά δεν διευκρίνισε τον αριθμό τους.

Την ίδια ώρα κυβερνητικοί αξιωματούχοι αποτιμούν τον αριθμό των νεκρών σε 12 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και τον αριθμό των τραυματιών σε 28 και διευκρινίζουν σχετικά με τον τρόπο που έγινε η επίθεση στην αχανή αυτή στρατιωτική βάση ότι μαχητές πυροδότησαν το παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο και δύο ένοπλοι εισήλθαν στη βάση.

Την ευθύνη για την επίθεση αυτή ανέλαβαν οι Ταλιμπάν.






ΑΠΕ

Απο 16 Ιανουαρίου εως 28 Φεβρουαρίου 

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη 

στις 21.15

Blackbox

στο Θέατρο 104

​Μια αστεία τραγωδία για την κωμικότητα της παιδικής σκέψης ή μια μαύρη κωμωδία, για την απουσία. Τρία αδέρφια, ο Φρίτζ, η Ιρένε και η Γιούτα, παρατηρούν τον ουρανό. Στέκονται ή κάθονται. Στο οπτικό τους πεδίο ένα νησί κι ένας ήλιος που καίει πάντα. Απέναντι, η θάλασσα και ο ουρανός, εκει που τα όρια πλέκονται. Έτσι ακριβώς πλεγμένα το φανταστικό με το πραγματικό, το ανούσιο με το ουσιαστικό, το ορατό με το αόρατο.

​Τα σύννεφα μοιάζουν με βαμβάκι, μερικά μοιάζουν και με καπνό, σίγουρα όμως, τα περισσότερα μοιάζουν με βαμβάκι, ενώ η μέρα είναι ελαφρώς μεγαλύτερη. Ένα σύννεφο που αλλάζει σχήματα, μα διαρκώς μοιάζει με τη μαμά.  Η φαντασία απαγορεύεται δια ροπάλου. Αν παραβείς τον κανόνα, η τιμωρία είναι βαριά. Σου αφαιρείται το όνομα δια βίου και αποκαλείσαι ως ‘αυτό’ ή ‘εκείνο’, ποτέ ‘εσύ’.

Ένα έργο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας που διαπραγματεύεται 

την ενηλικίωση του ατόμου υπό την σκιά της απώλειας. 

Μία αέναη αναμονή. 

-“Πότε θα’ ρθει η μαμά;” 

-“Μα η μαμά δε θα’ ρθει Ιρένε” 

Ο Χοντρός Κύριος με το μουστάκι, ήρωας ‘παραμυθιού’ ενός πραγματικού κόσμου, έρχεται για να γκρεμίσει τον δικό τους κόσμο, όσο κοντά ή μακριά κι αν φτάνει το βλέμμα τους...

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: ​Νίκος Ρουμπάκης

Σκηνοθεσία: ​Θέμης Θεοχάρογλου 

Κατασκευή Σκηνικού: ​Βαγγέλης Παπάς 

Μαλλιά:​Δημήτρης Αποστολίδης

Βοηθός σκηνοθέτι: ​Σίσσυ Θεοφίλου

Video Mapping: ​Δημήτρης Ζάχος

Φωτογραφίες:​Δημήτρης Αποστολίδης

Παίζουν :  Νίκος Ρουμπάκης, Αναστασία Σιωπίδου, Γεωργία Χουχούμη

Εισιτήρια : Στα ταμεία του Θεάτρου και στο viva.gr

Link:  https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-104/sxhmata/?fbclid=IwAR0JAFK1reRWIUTXschcklAh9Q_dujjcqoXYcDzbVnVsFlqT32eXJnOGmEM

Θέατρο 104

Ευμολπιδών 41, Γκάζι

Τηλέφωνο κρατήσεων 210 3455020

Μια γυναίκα κι ένας άντρας στις αρχές του αιώνα του ρομαντισμού, σε μια κλειστή κοινωνία, ζουν τον έρωτα με το μοναδικό τρόπο που μπορούν να τον ζήσουν. Απόλυτα. Ζουν έναν έρωτα που δεν θα άφηνε αποτύπωμα αν δεν ταυτιζόταν η εμμονή με την ενοχή, αν οι ψυχές τους δεν αφουγκράζονταν τα σκοτάδια τους. Η τύχη τους τραγική καθώς το μόνο που μπορεί να τους χωρίσει είναι ο θάνατος. Γιατί ο έρωτας είναι δυνατός σαν τον θάνατο. Γιατί ο έρωτας, λυσιμελής, τους παρέσυρε στο θάνατο. Γιατί ο Έρωτας, λένε, είναι ο αδελφός του θανάτου. Γιατί ο έρωτας και η επανάσταση είναι παράνομοι γιατί κρύβουν μέσα τους την απειλή και την ελπίδα.

Μπορεί η εποχή μας να μην εμπνέει τεράστιους έρωτες ακριβώς επειδή δεν επιτρέπει μεγάλες υπερβάσεις που θα έθεταν σε κίνδυνο την ασφάλεια ενός περιχαρακωμένου βίου, όμως η ερωτική ιστορία του έργου «Αφήστε μου την Άνοιξη», γεμάτη ερωτικές στιγμές και υπαρξιακά αδιέξοδα, γεμάτη πάθη και απόλυτα συναισθήματα, γεμάτη συγκρούσεις και όνειρα, διεκδικήσεις και στερήσεις, παρακολουθεί τους ήρωες που βρίσκονται αντιμέτωποι με καταστάσεις του ανθρώπινου βίου, όπως η φιλία, η σχέση γονιού και παιδιού, το πέρασμα από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή, η μοναξιά, ο έρωτας και το σεξ, η προδοσία, η απώλεια, η αρρώστια, το πένθος, ο θάνατος.

Παρότι το έργο αφορά στον έρωτα ενός άντρα και μιας γυναίκας, επί σκηνής συγκρούονται δυο γυναίκες. Δύο γυναίκες που η μια διεκδικεί τον έρωτα που της στέρησαν και η άλλη την αγάπη του γιού της που τελικά έγινε η θηλιά που τον έπνιξε. Δυο γυναίκες, τόσο διαφορετικές, σε μια σύγκρουση χωρίς όρια. Μια γυναίκα με λάθη και πάθη, με σκοτάδια και κρίματα, με φως και απόλυτα αισθήματα, διεκδικεί μέχρι τέλους αυτό που ποθεί. Η άλλη μια γυναίκα όπως την θέλουν οι άλλοι, στερημένη από έρωτα, με σταυρωμένα χέρια, δέχεται την μοίρα της, αλλά ταυτόχρονα στέκεται αλύγιστη μπροστά στους θανάτους, που άλλαξαν τη ζωή και την ψυχή της.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ  ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Κείμενο: Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία: Μανώλης Ιωνάς

Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκος Κασαπάκης

Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης

Μουσική: Ερωφίλη

Ενορχηστρώσεις – programming : Πένυ Παπακωνσταντίνου

Ηχογραφήσεις – mustering : Γιάννης Φώτης 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαίρη Μαμάκου

Φωτογραφίες: Απόστολος Δελάλης

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Συμπαραγωγή: Θέατρο Αλκμήνη - artrack productions

Ευχαριστούμε τη Μαρία Γκίκα για την προσφορά των λουλουδιών και την εκτέλεση του σκηνικού. 

Πρωταγωνιστούν:

Πρωταγωνιστούν :

Άννα Παντζέλη

Ιζαμπέλλα Φούλοπ

Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων: Από την Τετάρτη 23 Ιανουαρίου και κάθε Τετάρτη στις 19:00

Διάρκεια Παράστασης: 60΄ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές Εισιτηρίων:10€

Θέατρο Αλκμήνη

Αλκμήνης 8-12, Κάτω Πετράλωνα (Στάση Μετρό: Κεραμεικός)

Τηλέφωνο Κρατήσεων: 210 3428650 (Καθημερινά μετά τις 18:00)